Reformasie 500.

Die doel van Luther se kerkhervormde optrede was om die Evangelie weer in sy oorspronklike suiwerheid te herstel en om die Kerk aan die eise van die Woord van God te herinner. Luther se gedagtes het aanklank gevind by verskeie mense en groepe. Dit was egter nooit Luther se intensie om hom los te maak van die Kerk nie, want hy wou alleen die Roomse misbruike afwys en die Kerk her-vorm en herstel.

 

Die hervormings gedagtes het oorgespoel na die praktyk van godsdiensoefeninge.  So is die nagmaal en Woord in Duits bedien; sommige priesters het nou in die huwelik getree, monnike en nonne het die kloosters verlaat omdat hulle hul geloftes as on-Bybels beskou het. Verder is die kerkgeboue ook ‘gesuiwer’ van al die Roomse beelde en versierings, met die nuwe klem op die ‘eenvoudige-evangeliese’ wyse.

 

Teen 1527 het die Lutherse Kerk bestaansreg gekry in Swede, Denemarke en Noorweë.  In Duitsland het Karel V die hervormers met geweld probeer onderdruk. In 1529 het die hervormde vorste in Duitsland ‘n formele protes by die Keiser ingedien omdat hy hulle gewetensvryheid wou onderdruk. As gevolg van hierdie protes het ondersteuners van die hervorming die naam Protestante gekry. Karel het verskeie belydenisse en versoeke geminag tot en met die Protestante se Schamaldiese Verbond waarin hul verklaar het dat hulle bereid en gereed was om hul geloof met die wapen te verdedig. Dit het tot ‘n wapenstilstand gelei en die Protestante in Duitsland is toegelaat om hervormd te bly. So het die Reformasie en die effek daarvan deur die res van die wêreld versprei.

 

(Algemene Kerkgeskiedenis – Met erkenning aan Prof Dr AD Pont)